دلیل آمدنت را بگو.... من که به این جدایی عادت کرده بودم
نفسهایم را می گیری که بگویی بی تو خواهم مرد!!!..... من که می دانم ، روزهاست مرده ام مرا رها کن......
می دانی که بی طاقتم؟.... می دانی توانی نیست؟..... می دانی خسته ام بس که گفته ام خسته ام؟........ می دانی که با اشک هم آغوشی می کنم .... پس رهایم کن.....
من بار گناهم .... تو و خدایت مرا به این گناه کشانده اید ..... مرا زیر بار کدام صبر امتحانم کرده اید؟..... مگر نگفته بودم مرا توان امتحانم نیست.... مرا رهایم کن....
من عشق نمی خواهم... بوسه های آتشین نمی خواهم...... من آغوش پر محبت نمی خواهم..... من آنی نیستم که بودم .... من از تو آن نمی خواهم.....